TESTIMONIUM
Hoi Hans
Gewoon een heel mooi schilderij Hans. Je wordt steeds meer een Hopper. Zijn belangrijke thema ‘isolement’ heb je echt voortreffelijk neergezet. Hopper zet ook vaak een persoon achter een raam. Mooi dat je dat kunsthistorisch element eveneens hebt gebruikt. Het past geheel in de tijdgeest en die vraagt om een Nederlandse Hopper. “Here he is!” Het sluit geheel aan bij jouw stijl van schilderen. Heel goed zoals je dat isolement versterkt met een glaasje, een eenzaam damestasje, een bosje bloemen voor niemand, een agenda die, althans nu, geen functie heeft en dan ook nog een fotolijstje waarop niemand zichtbaar is. Het maakt de dame, waar je Lucie in zou kunnen zien, alleen maar geïsoleerder, ik zou niet zeggen ‘eenzamer’, want een dergelijke depressieve sfeer. straalt het gelukkig niet uit. Het blijft lichter en daarmee aantrekkelijker.
Wat in dat opzicht ook voortreffelijk werkt is de vorm en de kleur van het meubilair ten opzichte van de gebouwen. Het brengt een mooie kleurbalans en (herfst-)sfeer in het werk. Je voelt je daar zelf zitten, overdenkend hoe iets verder/warmer kan en beter moet. Dit soort realisme wordt langzamerhand je ‘handtekening’: bekwaam geschilderd, spannend, integer, psychologisch, gelaagde emotie. Voor mij mag je die koers houden. Proficiat!!!
Groet Gerard